یکی دیگر از آفات انگلی زنبور عسل سوسک روغنی ( oil beetles ) است . این گونه از سوسکهای انگلی روغنی در مناطق کوهستانی و مرتفع از اوایل بهار تا اوآخر تابستان دیده میشوند یعنی در زمان وفور گرده و شهد گل ها . چرخه زندگی سوسک های روغنی بدین صورت است که سوسک روغنی ماده بالغ که طولی ما بین 2 الی 3 سانتیمتر دارند بعد از زمستان گذرانی در اوایل بهار تخم های خود را در سوراخهای که در زمین حفر میکند می گذارد و بعد از گذشت 1 ماه لاروهای این سوسک روغنی از ساقه و برگ گل ها بالا رفته و وارد داخل گل ها میشوند و بعد از نشستن زنبورهای کارگر چراگر (شهد آور) روی گل به موها و بدن زنبورهای کارگر چسبیده و همراه زنبورهای کارگر داخل کلنی ها شده و در داخل کلنی پخش می شوند . لذاهر چه آلودگی منطقه بیشتر باشد آلودگی داخل کندو نیز بیشتر میشود و به نسبت تلفات زنبور نیز بیشتر می شود . در کل دوره آلودگی سوسک روغنی در داخل کلنی ها 1 ماه است .
سوسکهای روغنی انگل زنبور عسل (oil beetles) دو نوع هستند .
1 . واریگاتوس ( Variegatus )
2 . پروسکاربیوس ( proscarabaeus )
واریگاتوس : خطر ناک ترین گونه این گروه نسبت به زنبور عسل است لارو این سوسک سیاه رنگ با بدنی کشیده و طولی در حدود 3 میلیمتر با 3 جفت پا با قلابهای قوی و سری مثلثی شکل با آرواره های تیز و برنده که با سوراخ کردن بدن زنبورعسل از همولنف زنبور تغذیه می کند . تغذیه از همولنف مختص زنبور کارگر نیست بلکه از همولنف لاروها و زنبور های جوان و نر ها و حتی در آلودگی شدید از همولنف ملکه هم تغذیه میکنند .در این حالت است که زنبورهای عسل روز به روز ضعیف ترشده و با از دست دادن قدرت پرواز و ایمنی بدنی خود در نهایت می میرند . زنبورهای آلوده تلف شده را بصورت توده اجساد زنبورعسل در خرداد و تیر در جلو کندوها میتوان دید .
پروسکاربیوس : لارو این سوسک روغنی قهوه ای تیره تا روشن با سری نسبتا گرد شکل که در داخل کندو بیشتر از عسل و موم وگرده و مواد زائد کف کندو تغذیه میکند و تهدیدی برای خود زنبورعسل ندارد وفقط به محصولات زنبورعسل خسارت وارد میکند .
این دسته ازسوسکهای انگلی روغنی ( oil beetles ) چون تازه شناخته شده هستند راههای مبارزه ( شیمیایی و ارگانیک ) خاصی درحال حاضر نمیتوان معرفی کرد . بهترین روش کوچ از منطقه آلوده به این سوسک روغنی است .